یکی کاهش حجم لجن ، یعنی کاهش میزان آب لجن ، ایجاد شرایط برای انتقال ، هضم ، کم آبی و استفاده همه جانبه از لجن و کاهش حجم قبل از تصفیه لجن است.
مورد دوم ضدعفونی و تثبیت لجن است. لجن حاوی مقدار زیادی مواد آلی ، عوامل بیماری زا و سایر مواد مضر (مانند فلزات سنگین) است. اگر تثبیت نشود ، به منبع آلودگی ثانویه تبدیل می شود. باعث آلودگی محیط و انتشار میکروب ها می شود.
سوم بهبود ترکیب و خواص خاص لجن از طریق تصفیه خشک کن لجن برای سهولت استفاده از منابع لجن است. پس از متراکم شدن لجن توسط خشک کن لجن ، میزان رطوبت لجن با روشهای فیزیکی بیشتر کاهش می یابد ، که برای حمل و نقل ، تجمع ، استفاده یا تصفیه بیشتر لجن مناسب است. دو نوع کم آبی (خشک شدن) وجود دارد: تبخیر طبیعی و دهیدراسیون مکانیکی. به طور سنتی ، روش آبگیری مکانیکی آبگیری لجن و روش تبخیر طبیعی خشک شدن لجن نامیده می شود. به طور خلاصه ، اصول تصفیه لجن عبارتند از کاهش ، تثبیت ، بی ضرر بودن و استفاده از منابع.
